Hoe verloopt een Milieuthermometer Zorg audit eigenlijk?
Voor een Milieuthermometer Zorg (MTZ) certificaat controleert een auditor de duurzaamheidsprestaties op een woonzorglocatie. Maar hoe verloopt zo’n audit eigenlijk? We spraken met facilitair coördinator Harriët Meinders, teammanager Chris Hoeben en huismeesters Ton Rietveld en Bart Gerritsen over hun ervaringen op de locaties Weddesteyn (zilver) en Het Waterschapshuis (brons).
Harriët: “Bij het bezoek maakt de auditor eerst een praatje met verschillende mensen, van afdelingshoofden tot huismeesters. Daarna lopen we samen een rondje door het gebouw, waarbij de auditor notities maakt voor het rapport.” De volledige audit duurde ongeveer drie uur, maar gelukkig waren er niet veel actiepunten voor de locaties. “Het is fijn om te horen dat we al goed bezig zijn, al zijn er altijd dingen waar we nog aan kunnen werken”, vertelt Ton.
Duurzaamheid begint bij iedereen
Volgens Ton draait duurzaamheid veel om bewustwording en goede gewoontes, bijvoorbeeld bij afval scheiden. “Het is afhankelijk van wat mensen gewend zijn. Thuis scheid ik plastic en blikjes samen, maar op onze locatie moeten we blikjes apart afvoeren. Als je bijvoorbeeld porselein in de afvalbak gooit, wordt dat afgekeurd. De eisen zijn strikt, dus om daaraan te voldoen heb je iedereen nodig.”
Ook teammanager Chris Hoeben ziet hoe zorgorganisaties steeds meer bezig zijn met bewustwording. “Het lijken kleine dingen, maar als hele sector is het enorm veel. Juist daarin is de groei die we stap voor stap zetten zo belangrijk. Chris is dan ook ontzettend trots op medewerkers die met vallen en opstaan toch steeds weer iets beter weten te doen.
Duurzaam in de praktijk
Momenteel heeft Het Waterschapshuis het certificaat ‘brons’. “Omdat het gebouw deels bestaat uit woonappartementen, is het behalen van een hoger niveau lastig. Careyn en de eigenaar van de woningen beheren het gebouw samen in een Vereniging van Eigenaren,” legt Harriët uit.
Bart vult aan: “Maar we doen wat we kunnen. Na veertig jaar als huismeester heb ik veel veranderingen meegemaakt. Bij nieuwere gebouwen wordt duurzaamheid meteen meegenomen, maar oudere gebouwen vragen vaak om extra aanpassingen. Denk aan mechanische ventilatie, die bij oudere gebouwen vaak handmatig is. Door bijvoorbeeld regelaars te plaatsen, kunnen we de luchttoevoer efficiënter regelen, afhankelijk van het aantal mensen in een ruimte.”
Tijdens de audit wordt niet alleen gekeken naar afval, maar ook naar energieverbruik, watergebruik en schoonmaakmiddelen. “Alle middelen voor het wassen van kleding, voor de vaatwasen voor de dagelijkse schoonmaak van keukens en vloerenmoeten bijvoorbeeld een ECO-label hebben,” vertelt Ton. Bart: “En we hebben nu alle TL-verlichting vervangen door LED-verlichting. Dat is niet alleen goed voor het milieu, maar scheelt ook enorm in de energiekosten. Het is een investering die zichzelf terugbetaalt en het werk makkelijker maakt, omdat LED-lampen langer meegaan. We hoeven dus ook minder vaak een lampje te vervangen.”
Vooruitgang en verbeterpunten
Ton benadrukt het belang van communicatie: “We hebben iedereen op het Waterschapshuis via nieuwsbrieven en mailtjes geïnformeerd over onze duurzame doelstellingen. Bart voegt toe: “We zetten bijvoorbeeld afvalbakken met stickers neer en versturen informatie, maar bewustwording is een doorlopend proces. Het belangrijkste is dat mensen zelf begrijpen hoe ze afval moeten weggooien. Pas dan merk je echt het effect.”
Chris: “Het is ook goed om na te gaan dat we helemaal geen certificaat zouden hebben gehad als collega’s niet bereid waren om ‘nieuw gedrag’ aan te leren. Daarmee vind ik zelfs dat het certificaat niet per se voor de locatie moet zijn, het certificaat is eigenlijk voor iedereen die er mee bezig is. Van de huismeester tot de zorgmedewerker tot de organisatie”, vertelt Chris. “Het belangrijkste is dat we blijven investeren in bewustwording en duurzame oplossingen.”
